De britse professor economie Guy Standing voorspelde vorig jaar al de rellen in London, nu waarschuwt hij voor de grote ongerustheid en onzekerheid die leeft bij heel veel mensen. Ze maken zich zorgen over hun toekomst en die onrust kan omslaan in verzet.
Standing ziet een nieuwe groep mensen: “Het Precariaat”, verteld hij in een gesprek met Annelies Bekker van VRT Belgie. (Dit stuk is een transscript van de uitzending van de VRT – admin)
A: Professor Standing, als je al deze mensen ziet in een winkelstraat, krijg je niet de indruk dat er een crisis heerst, of dat mensen die voelen.
G: We zijn natuurlijk in het centrum van Brussel, vandaar de winkelende mensen, maar we hebben het over miljoenen mensen wereldwijd die lijden onder verschillende vormen van onzekerheid. Onzekerheid in verband met hun woonstee, hun inkomen, hun werk en zelfs in verband met hun relaties en hun culturele identiteit.
Het precatiaat is een groep mensen die steeds verder uitbreidt; en het zijn mensen die vrezen ooit bij dat precariaat te horen.
Het precariaat, een samentrekking van precair(onzeker) en proletariaat, het is een nieuwe term die veel ladingen dekt en slaat ook op velen van ons, voor alle duidelijkheid. Werknemers van wie steeds meer flexibiliteit wordt geeist, maar ook hooggeschoolden die nergens terecht kunnen met hun diploma’s.
G: Het precariaat is gewild door multinationals en regeringen die een flexibele arbeidsmarkt nastreven. Iemand als deze man is een slachtoffer, iemand die helemaal uit het systeem viel. (zoom in op straatkrantverkoper, éénbeenige bedelaar)
Aks je deel uitmaakt van het precariaat, maak je je zorgen over het feit dat jij zelf, of iemand die jij kent, zoiets zou kunnen overkomen. Dat is de onderliggende vrees en dat maak veel mensen boos.
Boze mensen, ze waren vorig jaar met velen in betogingen en bezettingen bij ons en wereldwijd, het is nog maar een begin zegt Standing. Neem Griekenland, daar zou het volgens hem nog wel eens tot een burgeroorlog kunnen komen.
G: Zeker! In Griekenland is de levensstandaar er zo erg op achteruit gegaan.Wat daar gebeurt, is zo oneerlijk dat de dreiging van de burgerlijke onrust tastbaar is. De woede is extreem, maar gerechtvaardigd. Niemand vindt geweld een oplossing, maar de situatie is zo ernstig dat alles mogelijk is dit jaar, echt alles.
Burgeroorlog in Griekenland. Guy Standing zegt dit niet zomaar, vorig jaar voorspelde hij de rellen in Londen en legt een verband met de Arabische Lente, Indignados (spaanse beweging van verontwaardigden – admin) en de #occupy-beweging.
G: De “dagen van woede”, zoals ik dat noem, zullen steeds vaker voorkomen. En wanneer dat gebeurt, zal de angst van kamp wisselen. Tot nu waren mensen die in onzekerheid leefden te bang. Ze zijn bang dat ze een wet overtreden en nog grotere moeilijkheden zullen krijgen. Maar de groepen die op straat komen en precariaat-bewegingen vormen, zullen op een bepaald moment zeggen: “Wat hebben we eigenlijk te verliezen?”. De angst verschuift hoe langer hoe meer naar de middenklassen en de rijken, die het opeens over ongelijkheid hebben. Die opeens zeggen: “We moeten iets doen: een Tobintaks invoeren of de bonussen van de bankiers beknotten.” Nu zitten we in een vroeg stadium, maar in het komende jaar of twee, zullen we een veel bredere beweging zien van mensen die zeggen: “Genoeg! Nu willen we échte verandering.”
Echte verandering, zoals een universeel basisinkomen voor iedereen. Guy Standing pleit er al jaren voor.
G: Op die manier krijgen mensen een vertrouwensbasis waar ze hun leven op kunnen baseren. Als je mensen geen enkel zekerheid beidt, kan je niet verwachten dat mensen zich netjes gedragen.
A: Kunnen staten dat betalen, zo’n basisinkomen?
G: Naturlijk is dat betaalbaar. Elke sociale politiek is uiteindelijk een kwestie van prioriteiten. Geef je subsidies aan de middenklasse of bied je de hele maatschappij een basis, zodat iedereen een basiszekerheid heeft? Daarbovenop kun je dan uitkeringen geven naargelang de noden. Je hoeft de superrijken geen aftrekposten te geven of dure dingen aan te kopen. Het is gewoon een kwestie van prioriteiten.
Bron en Film: http://www.deredactie.be/permalink/1.1206453