De 18de Europese top ging van start. Gelukkig is er de krant om de tel bij te houden.
Er ligt heel wat op tafel in Brussel: een bankenunie, een fiscale unie, een begrotingsunie, een politieke unie, Euroobligaties.
Maar waar hoor je iets van een ecologische unie? Van een echt sociaal-maatschappelijke unie met burgers?
Gaat het hier ook over mensen, over een duurzame toekomst voor onze kinderen en kleinkinderen?
Tot nog toe ging het over geld, het dictaat van de financiële markten en van de banken en vooral het behouden van de eigen verworvenheden.
Europa staat zowaar aan de afgrond en als we nu niets ondernemen, dan wordt de solidariteit in Europa nog meer ontmanteld, de schuldenberg alsmaar groter, en zijn er meer en meer burgers, ook diegenen die nog werk hebben, ook diegenen met diploma’s, die wegzinken in het precariaat.
Hoelang zal Europa nog armoedebarometers handhaven? Wanneer zal Europa aanvaarden dat er ook mensen zijn die niet meer meekunnen in de ratrace van de mondialisatie, maar ook niet meer meewillen. Wanneer gaar Europa haar welvaart eindelijk ook toetsen aan een Bruto Europees Welzijn en niet enkel en alleen aan het Bruto Europees Product?
Europa is nog steeds één van de rijkere regio’s in de wereld en normaal gezien zijn we daar allemaal collectief mede-eigenaar van, maar de verdeling van die rijkdom is en blijft heel onrechtvaardig.
De vraag is: hoe bereiken we een echte omwenteling voor een rechtvaardige maatschappij waarin het systeem zo omgebogen wordt dat het effectief armoede bestrijdt, tewerkstelling verwezenlijkt èn op een rechtvaardige manier de rijkdommen herverdeelt.
De burger kreeg “een beetje inspraak”: via het Europese Burgerinitiatief kan er een oproep gedaan worden aan de Europese Commissie om een wetsvoorstel in te dienen voor een onderwerp waarvoor de EU wetgevingsbevoegdheid heeft. Een 50-tal Europese burgers liet het zich geen tweemaal zeggen en lanceerde het initiatief voor het Onvoorwaardelijk Basisinkomen. Maar of Europa wel oren heeft naar de roep van de burger? De staatshoofden en regeringsleiders die in Brussel de crisis trachten te bezweren en nu al kibbelen over het masterplan van EU-President Herman Van Rompuy, hebben toch wel zwaardere en gewichtigere dingen aan hun hoofd dan het welzijn van de burger? Koopkracht, langer werken met meer mensen aan het werk en economische groei…De wereldvreemde EU-leiders zullen zich in hun dure limousines het welzijn van de burger evenmin aan het hart laten komen als de Klimaattop in Rio. Dure toppen met weinig durf en inhoud. Niets nieuws onder de zon.
Lambrecht Christina
Gepubliceerd op September 3, 2012
Bron: http://merijnfagard.com/basicincome/nl/masterplan-voor-europa/