Open Vld-senator Rik Daems wil de 95.000 Vlaamse werklozen die langer dan één jaar zonder job zitten, verplichten een dag per week gemeenschapsdienst te doen.
“De activering van werklozen is een van de fundamentele vraagstukken en uitdagingen voor onze samenleving”, schrijft Rik Daems in een opiniestuk in de krant De Morgen[1]. “Momenteel zijn er 559.000 werklozen in België, waarvan 417.000 uitkeringsgerechtigd. Dit kost de samenleving 8,9 miljard euro of maar liefst 25 procent van de personenbelasting, waar in de perceptie niets tegenover staat. Dat bedreigt het draagvlak voor onze solidariteit.”
Onze OBi-activiste Christina Lambrecht uit Namen reageerde als volgt:
De activering van werklozen is vandaag een vreemd woord: activering staat tegenover desactivering. Minister van werk Monika Deconinck heeft het er regelmatig over, de minister van pensioenen Alexander De Croo ook.
Kort door de bocht vind ik: de burgers worden gedesactiveerd door een systeem dat op stervens na dood is: het arbeids-ethos-systeem dat nog vasthangt aan de vergane glorie van het industriële tijdperk en niet wil inzien dat we de trein van de toekomst aan het missen zijn, waarin er meer en meer geautomatiseerd zal worden, meer en meer gerobotiseerd, waarin de spitstechnologie en de wetenschappelijke hoogstandjes meer en meer ons “mensenwerk” zullen gaan doen. Volgens voorspellingen zouden we in 2050 in de hele wereld nog slechts 2% arbeidskrachten nodig hebben om alle producten te maken die we nodig hebben. Wat moet dan de werkloze 98% gaan doen, bij ons, in Europa en elders in de wereld? Gewoon op een knopje drukken volgens Rik Daems van de Open VLD en maar activeren. Ik vergelijk dit graag met de lichtschakelaar: licht aan, licht uit…zolang er stroom is. De stroom waarover we het hier hebben is WERK.
Waar halen ze het vandaan? Je moet maar durven. Het activeren van werklozen ruikt ook erg naar het met de vinger wijzen naar die werklozen: “hola jullie daar: jullie kosten teveel aan de maatschappij, je mag wel eens, nu meteen, uit je luie zetel komen en een tegenprestatie doen”.
Wat zijn die tegenprestaties dan wel meneer Daems? En vind u niet dat de burgers allemaal al heel veel moeten geven aan een politieke klasse die van zichzelf weinig tegenprestaties eist om tegemoet te komen aan wat zij aan onze maatschappij kosten door slecht bestuur en achterhaalde oplossingen?
De verkiezingen komen eraan. Iedereen een pluimpje op z’n hoed is de boodschap. Wie bedenkt de beste boodschap? Rik Daems geeft het startschot: werklozen activeren. En hij bedoelt het nog goed ook: “Op die manier helpen we hen om opnieuw arbeidsritme te ontwikkelen, werkervaring op te doen, te functioneren in een werkomgeving, sociale contacten op te bouwen en wie weet zelfs door te stromen naar een volwaardige job. Het is niet de bedoeling de langdurig werkloze te pesten met onaangename taken. Neen, ze kunnen nuttig werk verrichten voor de maatschappij, die per slot van rekening ook solidair is met hen”
Helpen? Rik Daems wil de werklozen helpen! Helpen om de moderne slavernij te bestendigen: WERKEN. Want wie niet werkt zal niet eten. Dat is zo een werkspreuk uit lang vervlogen tijden. Vreemd dat een moderne partij als de OpenVld zich vastpint op vooroorlogse katholieke spreuken.
Werken komt van tripalium. Het tripalium was lang geleden een martelinstrument. Maar dat laat ik u zelf opzoeken.
De hulp van Rik Daems is een doekje voor het bloeden vermengd met een flinke snuif medelijden.
Zo kom je er niet meer. Ook al gehoord van deze waarheid als een koe: geef de visser een vis en hij zal een dag eten, geef hem een hengel en hij zal elke dag kunnen gaan vissen en zijn levenlang kunnen eten. En hij is niemand meer ten laste!
Verplaatsen we dit in de huidige context, dan maak ik van die hengel het Onvoorwaardelijk Basisinkomen: elke dag opnieuw, je levenlang vrije keuzes maken zowel privaat als in al je andere activiteiten, of dat nu betaalde arbeid is, je kinderen opvoeden, tuinieren, vrijwilligerswerk doen (sociale contacten komen dan als vanzelf, meneer Daems) of waarom ook niet, zelf iets “ondernemen” met een Onvoorwaardelijk Basisinkomen dat je elke maand op je rekening krijgt en waarmee je doet wat je wilt: niemand die je nog met de vinger hoeft te wijzen en je tegen je goesting in gaat activeren.
Daar kan de OpenVLD’er Rik Daems toch niets op tegen hebben, of?
Want, kleine middelgrote ondernemingen, is dat niet de corebusiness van elke liberaal?
Maar vandaag durft niemand nog iets te ondernemen: de regelneverij van de overheid, de risico’s en niets om op terug te vallen als het niet lukt…
Mag ik de Open Vld eraan herinneren dat ze ooit samen met Vivant een pracht van een afspraak hadden: een Onvoorwaardelijk Basisinkomen voor iedereen?
Christina Lambrecht, Namen, 11 oktober 2013
