De macht van instanties ligt bij de angst ons eigen hachje kwijt te raken bij economische veranderingen

23 maart jongstleden hebben Leon Segers, Gerard Veldman (secretaris Vereniging Basisinkomen) en Ad Planken (voorzitter Vereniging Basisinkomen)  elkaar ontmoet tijdens de jaarconferentie van het Platvorm Duurzame en Sociale Economie in de Rode Hoed.

Hier een verslag van Ad:

Ik ben blij er aan te hebben deelgenomen. Het was een goed bezochte conferentie met een paar levendige voordrachten en discussies. De eerste bijdrage en het eerste geënsceneerde debat staken er wat inhoud en levendigheid boven uit. De eerste voordracht werd gegeven door professor Lietaer, die maar een heel klein notitieblaadje nodig had om al zijn gegevens op te kunnen hoesten. Hij ziet er overigens heel anders uit dan wij na de campagne tijdens de opening van de Staten Generaal vorig jaar gesuggereerd kregen.

een foto van het debat dat na de eerste twee voordrachten o.l.v. Frank du Mosch werd gehouden. Professor Lietaer is de wat gezette persoon in het midden. De andere wat gezette persoon ter rechterzijde is Arjo Klamer [professor in culturele economie te Rotterdam]. Beiden hebben volgens mij het hart op de goeie plek, zoals uit hun bijdragen kon blijken. Professor Klamer heb ik later nog aangesproken en een DVD cadeau gegeven. Hij stond heel sympathiek ten opzichte van het basisinkomen, zei hij.

Op een vraag van mij “Waarom hij met al zijn collega’s, die het met hem eens zijn – internationaal en lid van dezelfde en andere belangrijke kringen, niet in staat was voeten aan de grond te krijgen met zijn ideeën over de hervorming van de wereldeconomie”, antwoordde hij dat hij in zijn vorige positie als centraal bankier in België niet eens over zijn ideeën had kunnen spreken! (Zoals ik het begrijp, omdat hij zijn baan zou zijn kwijt geraakt als hij dit wel had gedaan! Mede hierdoor is mij eens te meer duidelijk geworden, dat de macht in de economische wereld – en daarmee op het ogenblik ook daarbuiten- wel aan de financiële instanties wordt toegeschreven maar uiteindelijk ligt bij de angst van ons allen, gemeenschappelijk en individueel, voor het verlies van ons eigen hachje als er iets in de huidige economische verhoudingen gaat veranderen.)

Voor mij nieuw en bijzonder interessant was de rol die professor Lietaer toekende aan de plaatselijke munt – de Wir. (Zie voor zijn ideeën http://www.mo.be/node/20839 ) Ook zijn concept van de economie als ecosysteem, resp. complex systeem wat ook als zodanig benaderd zou moeten worden, is sympathiek.

Op instigatie van Gerard Veldman had ik een aantal (tien – vijftien?) DVD’s Basisinkomen – een cultuurimpuls meegenomen en een stapeltje flyers. De meeste ervan verkocht. Vooral echter leuke ontmoetingen gehad door ermee aan een tafeltje te gaan zitten en met mensen – die ik anders nooit ontmoet zou hebben – gesproken, zoals Doortje Bal (thans lector aan de Hogeschool Utrecht – zij gaf mij op haar beurt een exemplaar van haar inaugurale rede: “Kwartiermaken, werken aan ruimte voor anders-zijn”) en een houder van een “New Age” geörienteerde winkel in Deventer, die er wel brood in zag een aantal DVD’s in consignatie in zijn winkel ter verkoop aan te bieden.