Auteursarchief: harrolabrujere

Basisinkomen van idee naar praktijk

Geplaatstdoorharrolabrujere

harroEén van de commentaren op het basisinkomen is dat niet goed duidelijk is hoe het in de praktijk ingevoerd zou moeten worden. Harro Labrujere doet daar een suggestie voor.

Als je vindt dat je moet lijden om over een inkomen te beschikken, zul je nooit een voorstander zijn van een onvoorwaardelijk basisinkomen. Denk je daarentegen dat we met elkaar rijk genoeg zijn om te voorkomen dat mensen worden veroordeeld tot oneigenlijke afhankelijkheid, armoede of slechte arbeidsomstandigheden, dan is de vraag aan de orde hoe we dat zouden kunnen invoeren.

De hoogte van het basisinkomen is van invloed op de haalbaarheid. In dit artikel is het uitgangspunt een basisinkomen dat voor volwassenen uitkomt op AOW-niveau. De kosten van dit basisinkomen zijn berekend op 180 miljard per jaar, zie het artikel van Michel. In datzelfde artikel wordt de financiering gehaald uit de 180 miljard die we nu kwijt zijn aan ‘sociale bescherming’. Daarin zijn echter ook de kosten van ziekte en zorg begrepen , dus de financiering is nog niet rond. De vraag is dan: waar halen we de benodigde miljarden vandaan? Verder lezen →

Een basisinkomen in plaats van arbeidsproductiviteitsfetisjisme

Geplaatstdoorharrolabrujere

In een interview met Tim Jackson (auteur van ‘Prosperity without Growth’) in de Volkskrant van 14 juli 2012 geeft Jackson onder andere aan dat er een belangrijke denkfout zit in het voortdurend aanjagen van de economische groei, omdat “die groei hoe dan ook eindig is”. Jackson doelt daarbij op het eindig zijn van de (aardse) materie. Als groei is gekoppeld aan gebruik van grondstoffen en als ons geluk gekoppeld wordt aan consumeren, dan lopen we steeds harder aan tegen deze eindigheid. Jackson pleit voor een heroriëntatie: niet langer mee gaan in het arbeidsproductiviteitsfetisjisme (steeds hogere economische productiviteit per persoon) naar een oriëntatie op werk dat mensen meer voldoening geeft zoals “in de zorg, in het onderwijs, in de kunst, in de ambachten”.  Jackson’s pleidooi is een pleidooi voor een duurzame samenleving waarin onze oriëntatie verschuift van materie naar sociaal welzijn. Verder lezen →

Hoe kun je nou voorwaarden stellen aan je bestaansrecht?

Geplaatstdoorharrolabrujere

Stel, we leven in het jaar 2030. Met hoeveel verbazing zullen we dan terugkijken naar 2012, het jaar dat een basisinkomen nog niet normaal was. Dat we – zo recent nog! – voorwaarden stelden om hiervoor in aanmerking te komen. Voorwaarden dus, om te mogen bestaan? In 2030 zullen we ons waarschijnlijk afvragen hoe we dergelijke barbaarse praktijken uitleggen aan onze kinderen. Net zoals het moeilijk uit te leggen zal zijn dat je ook zonder inkomen zorgkosten had, scholingskosten, huisvestingskosten. “Maar dat kan toch helemaal niet?”, zullen de kinderen dan roepen, “je kan mensen toch niet aan hun lot overlaten?”. Wellicht zullen we dan een poging doen en zeggen dat de meeste mensen onder voorwaarden wel een inkomen kregen. “Maar wie bepaalde die voorwaarden dan?”, zullen de kinderen vragen. En: “Hoe kun je nou voorwaarden stellen aan je bestaansrecht?”. Tja, het blijft moeilijk uit te leggen.

Harro Labrujere

 

 

Logoverantwoording: europa 2030