Dat de vrachtautochauffeur pessimistisch is over de toekomst is logisch en hangt al jaren in de lucht. Ondanks de enorme toename van de (wereld) handel heeft de Nederlandse chauffeur het slecht omdat hij gewoon “te duur” is of beter gezegd : de Poolse chauffeur is te goedkoop.
Dat heeft lang niet alles te maken met vervoerders die de regels overtreden, de oorzaak ligt dieper. De Poolse chauffeur kan veel goedkoper zijn omdat zijn “kosten” (van levensonderhoud) veel lager zijn want hij “meet” in termen van Poolse welvaart…. Met andere woorden : zijn vrouw en kinderen waar hij de kost voor moet verdienen wonen in Polen en daar is de levensstandaard (de kosten van levensonderhoud) ± 45% van de Nederlandse (gem. ink.p.p. €39.224,- t.o.v. €15.988,-).
Deze scheve en “oneerlijke” verhoudingen gelden ook ten opzichte van andere landen (en niet alleen voor vrachtauto-chauffeurs ofschoon het daar het meest duidelijk is). Hierbij hebben we het nog niet over de “loonkosten” dwz. lonen inclusief Loonbelasting en Sociale lasten, dan wordt de verhouding nog ongelijker.
De problemen op dit vlak zijn voorlopig nog niet opgelost in tegendeel, ook immers de Chinees en de Indiër zijn “te” goedkoop en drijven de Europese maakindustrie (op den duur) naar de afgrond en maken ook de milieu-evenwichten (duurzaamheid) in de wereld alsmaar slechter.
Deze markt-logica zou voor ieder zichtbaar moeten zijn, maar omdat “handel altijd goed” is, zeker voor Nederland, blijft deze waarheid als een koe steeds maar onder de mat.
Dat bedoelde onevenwichtigheid (niet in euros maar wel in de reële economie), ook op vele andere vlakken slecht is voor de aarde volgt daaruit rechtstreeks, immers ook internationale migratie en “brain drain” uit arme landen hangt daarmee samen. Om enig evenwicht in de globale wereld (economie) terug te krijgen is de invoering van een onvoorwaardelijk basisinkomen (OBi) noodzakelijk. Pas dan kunnen de loonkosten in Nederland (relatief) fors lager worden en kan er weer zicht zijn op enig duurzaam evenwicht.
12 mei 2013 Leon J.J. Segers, econoom te Maastricht