Een recent uitgevoerd veldonderzoek in Oeganda toont aan dat als er geld wordt gegeven aan mensen zonder dat daaraan voorwaarden worden gesteld, dit zorgt dat deze mensen meer gaan werken en dat zij per uur meer gaan verdienen. De onderzoeksgroep gaf eenmalig het bedrag van €305,- **) aan 20 plattelandsjongeren (willekeurig gekozen uit een groep van opgegeven kandidaten). Dit toegekende bedrag wordt een eenmalige onvoorwaardelijke basisuitkering genoemd.
Misschien lijkt deze €305,- niet veel, maar de armoede is ontzettend hoog op het platteland in Oeganda, en dit bedrag staat gelijk aan een jaarinkomen van de deelnemers die deelnamen aan dit onderzoek. De onderzoekers hebben vervolgens de deelnemers 2,5 jaar gevolgd om te zien hoe zij zich gedroegen in vergelijking met de mensen die ook op het platteland leefden, maar die geen basisuitkering kregen. Wat de onderzoekers ontdekten zal sommige lezers verrassen …
Twee en een half jaar later bleek dat de ontvangers van de uitkering 17% meer uren hadden gewerkt ten opzichte van de Oegandezen die geen uitkering hadden gekregen. Bovendien bleek dat de ontvangende groep hogere lonen verdienden, waardoor het totaalinkomen meer dan 50% hoger uitkwam ten opzichte van de streekgenoten die geen uitkering ontvingen. Waar de streekgenoten een jaarinkomen van omgerekend €305,- genereerden, verdienden de ontvangers van de basisuitkering ruim €460,- per jaar. Niemand weet nog hoe lang dit verschil zal blijven bestaan, maar het is aannemelijk dat dit nog meerdere jaren doorgaat.
Hoewel de verklaring voor deze toename in inkomen en werkuren nog niet onderbouwd is, is er een relevante verklaringen die gebaseerd is op de extreme armoede die veel mensen in ontwikkelingslanden meemaken. Mensen die namelijk (erg) lage lonen verdienen hebben namelijk weinig tijd om vaardigheden te ontwikkelen of om ander werk te zoeken. Zij zijn namelijk gericht om genoeg eten te verzamelen voor de volgende dag. Een basisinkomen geeft hen de mogelijkheid om een stap terug te doen en te werken aan hun vaardigheden en/of beter werk te vinden.
De theoretische onderbouwing dat het bieden van een basisinkomen een positief kan hebben op inkomen en gewerkte uren (met name bij de armste mensen) is langer bekend. Dit onderzoek levert een belangrijk empirisch bewijs.
De basisinkomen-beweging zou bovengenoemde resultaten serieus moeten nemen. Deze resultaten spreken namelijk de overheersende opvatting (alhoewel wetenschappelijk niet bewezen!) tegen dat arme mensen arm zijn omdat zij te lui zij om harder te werken of om betere vaardigheden te leren. Er zijn miljarden mensen over de hele wereld die met minder dan 2 euro per dag leven. Misschien is wel een onvoorwaardelijk basisinkomen het meest wat zij nodig hebben.
Als je meer wilt weten over dit onderzoek, kan je de blogs lezen van een van de onderzoekers: Chris Blattman, “Dear governments: Want to help the poor and transform your economy? Give people cash,” (Chris Blattman schrijft onder meer over Internationale ontwikkeling, politiek, economie.
Als je meer wilt weten (in het Engels) kan je ook het initiele onderzoek doornemen: Blattman, Christopher, Nathan Fiala en Sebastian Martinez “Credit Constraints, Occupational Choice, and the Process of Development: Long Run Evidence from Cash Transfers in Uganda,” the Social Science Research Network, 20 maart 2013, en het artikel van Matthes Yglesias, “Good News About Unconditional Transfers to the Global Poor,” Slate 29 maart 2013 (links te vinden via de bron onderaan)
Auteur: Karl Widerquist (BiNews)
Vertaling: Peter Spaans (VBi)
**) N.B. Oeganda heeft zelf als munteenheid de shilling met een waarde van 3,5 shillings voor 1 euro. Echter, omdat de lezers van dit artikel bekender zijn met de euro is gekozen om deze voor deze vertaling te gebruiken.