In een interview met Tim Jackson (auteur van ‘Prosperity without Growth’) in de Volkskrant van 14 juli 2012 geeft Jackson onder andere aan dat er een belangrijke denkfout zit in het voortdurend aanjagen van de economische groei, omdat “die groei hoe dan ook eindig is”. Jackson doelt daarbij op het eindig zijn van de (aardse) materie. Als groei is gekoppeld aan gebruik van grondstoffen en als ons geluk gekoppeld wordt aan consumeren, dan lopen we steeds harder aan tegen deze eindigheid. Jackson pleit voor een heroriëntatie: niet langer mee gaan in het arbeidsproductiviteitsfetisjis
Blog
CBS 2010 (overheidsuitgaven) in het licht van het basisinkomen
Een basisinkomen van 1000 euro in de maand voor elke van de 16,616 miljoen ingezetenen in Nederland, kost de staat 199,4 miljard euro. Het manco aan staatsbeheer van overheidsgelden is nog een extra argument voor het basisinkomen.
Het BBP is ca. 600 miljard (dat is het geheel wat wij met elkaar verdienen). De overheidsuitgaven zijn grofweg ca. 200 miljard (zonder rente). Als je kijkt hoe wij deze overheidsuitgaven beheren( en kunnen beheren), dan kun je zeggen dat de staatshuishouding onaanstuurbaar is op dit moment om de volgende redenen: Verder lezen
Wanneer gaat Europa haar welvaart toetsen aan een Bruto Europees Welzijn ipv Bruto Europees Product
Op de afgelopen EU-top zijn een aantal belangrijke compromissen gesloten tussen de verschillende Europese landen om de schuldencrisis aan te pakken. Een overzicht is te zien op nu.nl
De 18de Europese top ging van start. Gelukkig is er de krant om de tel bij te houden.
Er ligt heel wat op tafel in Brussel: een bankenunie, een fiscale unie, een begrotingsunie, een politieke unie, Euroobligaties.
Maar waar hoor je iets van een ecologische unie? Van een echt sociaal-maatschappelijke unie met burgers?
Gaat het hier ook over mensen, over een duurzame toekomst voor onze kinderen en kleinkinderen? Verder lezen
Een Copernicaanse omwenteling moet zorgen voor een wikimaatschappij
Arjen Nijeboer geeft in in LOCOMOTIE van 28 juni 2011 (het blad van de OSF -de Onafhankelijke SenaatsFractie) in het artikel “vraagtekens bij het basisinkomen” uitvoerig commentaar op de idee van een basisinkomen. Nijeboer is blijkbaar goed op de hoogte van de discussies over het basisinkomen en komt via de “koppen” : Varianten, Recht, Betaalbaarheid, Armoedeval, Banen, Bureaucratie en Wederkerigheid 1) tot de uiteindelijke conclusie:
„Het idee van het basisinkomen komt in feite voort uit de wens om niet meer te hoeven luisteren naar de behoeften van anderen, om financieel onafhankelijk te zijn van andere mensen. Hoe hoger het basisinkomen is, hoe meer de directe relatie tussen de vraag naar en het aanbod van producten en diensten verbroken wordt en hoe minder er in functie van de vraag dreigt te worden geproduceerd. Dat is kort gezegd het kernprobleem van het basisinkomen.“
Precies die onafhankelijkheid is een pleidooi c.q. een argument voor de invoering van een basisinkomen. Zolang de eerste levensbehoeften van een mens niet zijn vervuld valt er voor hem weinig te kiezen, hij kan dan alleen maar kiezen voor zelfbehoud, voor voortbestaan. Pas als hij voorzien is van zijn eerste levensbehoeften, zijn basisinkomen, is hij bij machte om keuzes te maken, pas dan is hij een „volwaardige marktpartij“. Verder lezen
Hoe kun je het Onvoorwaardelijke Basisinkomen invoeren?
De invoering van een (Onvoorwaardelijk Basisinkomen) OBi moet natuurlijk met enige geleidelijkheid gebeuren; immers het vergt een andere ordening van de samenleving waarin niet meer het inkomen belast wordt maar de goederenproductie, anders zou iedereen nl. wat “zwart” bijklussen bij zijn OBi en klaar is Kees. Het is ook veel efficiënter om de goederenproductie c.q. het goederenverbruik te belasten immers zij is belastend voor het milieu, niet het verdienen van inkomen (wat is overigens inkomen?). Verder lezen
Een groot voordeel van het onvoorwaardelijk basisinkomen is dat het NIET differentieert tussen burgers
Het juni nummer van S&D, tijdschrift voor socialisme en democratie, publiceert een polemiek “Links=een kleine overheid”. Hierin pleit economie hoogleraar Arjen van Witteloostuijn in “Naar een kleine en linkse overheid” opnieuw voor het basisinkomen: Verder lezen
Basisinkomen als pensioenvoorziening
In Brussel wordt flink gediscussieerd over een nieuw en vooral lifecycle bestendig Europees pensioenstelsel. Vragen als: wie heeft er recht op en hoe moet het pensioen gefinancierd worden? En onderwerpen als: levensverwachting, vergrijzing, migratie, genderaspecten, leeftijd en armoedegrens spelen hierbij een rol. Verder lezen
Straathoekwerkers -Column van Roland Duchâtelet
Een week geleden had ik een afspraak met twee zakenrelaties in een bekende taverne. Er waren nog negen andere klanten. We zijn er een uur gebleven en hebben elk een consumptie genuttigd. De twee kelners die er waren, hebben samen ongeveer twaalf consumpties opgediend. Aangezien een kelner 24 euro per uur kost, komt dat op 4 euro per consumptie, tweemaal 24 gedeeld door 12.De échte kostprijs is vandaag in vele cafés lang niet zo hoog, omdat de lonen voor een groot deel in het zwart betaald worden. Vanaf 1 januari 2013 wordt in de horeca de elektronische kassa ingevoerd. Daardoor zal ‘het zwart’ in de horeca in de praktijk verdwijnen, waardoor de komende jaren ongeveer de helft van de cafés zal moeten sluiten.Er zullen dus veel jobs verloren gaan. Tegelijkertijd zal ook heel wat cultureel erfgoed verloren gaan. Iedereen kent wel een volkscafé in de stad dat een hele geschiedenis met zich mee draagt. Cafés zijn wel geen kathedralen, maar net zoals industrieel erfgoed zijn ze een stuk van onze geschiedenis.De pintjes zullen duurder worden, tot meer dan 3 euro. Mensen met een klein inkomen zullen veel minder op café gaan, het wordt voor hen immers relatief veel goedkoper om thuis te drinken.Ontelbare ontmoetingsplaatsen in dit land zullen verdwijnen. Duizenden sociaal werkers zullen er niet meer zijn: de cafébazen en kelners zijn immers zeer ervaren en efficiënt in het opvangen van mensen met allerlei problemen. Omdat ze dat doen uit eigenbelang.Vergelijk dat met de straathoekwerkers en sociaal medewerkers van het OCMW: die worden betaald onafhankelijk van de kwaliteit van hun prestatie. Ze worden betaald door de belastingbetalers. Kelners en cafébazen daarentegen worden niet betaald door de overheid, erger nog, zij betalen allerlei – en veel – belastingen aan de overheid.Wat we hier eigenlijk zien gebeuren, is het opdoeken van een heel groot stuk sociaal weefsel, georganiseerd in de privésector. Ik vraag me af of de grote vermindering van de dienstverlening die daaruit voortvloeit, zal worden vervangen door bijkomend overheidspersoneel, en wie dat dan zal betalen.Zou het niet verstandiger zijn de belasting op de straathoekwerkers uit de privésector, de kelners en cafébazen, af te schaffen?
Bron: Nieuwsbrief van Vivant http://go.mailr.be/t/ViewEmail/r/13DBAAD7EA5B516B
Auteur: Roland Duchâtelet, Column uit De Tijd van 26 mei 2012
Jolande Sap probeert uit de schaduw van Halsema, Samsom en Pechtold te treden
Ook het FD is blijkbaar van mening dat het op korte termijn weer business as usual wordt, nou vergeet het maar, we zijn echt toe aan een nieuwe maatschappelijke ordening.
In de tijd van Kok was “werk, werk, werk” al de overschatting van een versleten adagium. Nu, na de stuiptrekkingen van de Irak-oorlog en de kredietbubbel, is het aan alle kanten duidelijk dat de maatschappij van de naoorlogse wederopbouw versleten is. Verder lezen