Diverse berekeningen voor het basisinkomen in Duitsland #BGE

Een antwoord op deze vraag kan worden gevonden in de geschiedenis van onze op wetenschap gebaseerde bekostigingsmodel en zijn varianten.

Henning Jonas, ULM Initiatief Basisinkomen (IGU)Het eerste idee van prof. dr. Helmut Pelzer om het basisinkomen te financieren was oorspronkelijk – dat wil zeggen in het midden van de jaren ’90 – hetzelfde die vandaag wordt gebruikt door het district Rhein-Erft vereniging van de SPD (zie hieronder):
Neem het totale inkomen, dat door de burgers wordt opgebracht in Duitsland (ook bijvoorbeeld inkomen uit kapitaalopbrengsten), en nemen we daar de helft van,  dan zou een basisinkomen kunnen worden gefinancierd van € 800 voor elke burger.

Dit hoge belastingtarief op inkomen om het basisinkomen van Helmut Pelzer te financiëren, kreeg echter geen meerderheid. Het zou afschrikkend werken en zou het hele idee in gevaar brengen.Zo kwam hij, geïnspireerd door de ideeën van de Amerikaanse econoom Milton Friedman (negatieve inkomstenbelasting), samen met Dr Ute Fischer (Universiteit van Dortmund) op het idee, het belastingtarief van bijvoorbeeld 50% op het inkomen tot een zodanig niveau verhogen totdat het basisinkomen terug betaald is (bij een BI van 800 € zou dat 1600 € zijn)-.
Voor elke €,  vervolgens voor elke dollar, die daar boven op verdiend word , zou een ander, lager belastingtarief, natuurlijk van toepassing zijn. Maar hoe bepalen we dat?Pelzer ontwikkelde daartoe een economische wiskundige formule waarin alle relevante economische variabelen met letters worden aanduidt en aan elkaar gerelateerd worden (algoritme). De inkomensdrempel waarbij de inkomensontanger het BI heeft terugbetaald, en waarbij hij voor al het daarboven uitstijgende inkomen een berekende, lagere inkomstenbelasting betaald, noemden Pelzer / Fischer de overdrachtgrens en het rekenmodel het overdrachtgrens model(TGM).De formule werd toegepast op het voorbeeld van de door het federale bureau voor de statistiek verstrekte economische gegevens uit het jaar 2003. Het bleek, afhankelijk van de grootte van de variabelen,  dat een heffing van minder dan 10% van het inkomen boven de overdrachtgrens,  voldoende zou zijn geweest om het BI van toen te financieren! Daarmee werd de geschiktheid van het overdrachtmodel aangetoond.
Pelzer dringt er op aan om bij gebruik het TGM te controleren en te herberekenen. Een lid van de IGU (Jörg Wagner) deed moeite (misschien binnenkort jij ook?) en kwam met een verbeteringsmogelijkheid. Voor dit doel, en voor over de aanschouwelijke wijze van berekening van het TGM: www.bge donau.de-alb,Button (“knop”), BGE -Financiering.

Opmerking: In zijn boek, het onvoorwaardelijk basisinkomen, Lucius – Press ISBN 978-3-8282-0530-7 uit het jaar 2010, heeft Helmut Pelzer de financiering en de uitvoering volgens het wiskundig onderbouwde overdrachtgrensmodel samengevat. (zie boven)

Professor Pelzer en Dr Ute Fischer zetten hierna het overdrachtgrens model (TGM) in een notendop uiteen.

Vervolgens kunt u zich met  het financieringsmodel van de vereniging Rhein-Erft van de SPD bekend maken, overgenomen uit het oorspronkelijke idee van Pelzer.

De voormalige minister-president van Thüringen, Dieter Althaus, gebruikte de achterliggende ideeen van het TGM en ontwikkelde hieruit zijn eigen concept, die hij “solidair burgergeld” noemde.

Conclusie:
De leden van IGU proberen het bezwaar dat het BI niet financieel haalbaar zou zijn, te weerleggen. Daarom zijn we van mening dat we een onderbouwde bijdrage aan het politieke debat te hebben geleverd. Maar ook de hierboven genoemde modellen en de daarvan afwijkende modellen zijn niet sluitend. Daarom kan slechts een publiek debat over de desbetreffende voors en tegens uitsluitsel geven, welke uiteindelijk het grootste voordeel voor de gemeenschap brengt Daarom willen wij het stimuleren.