Een Onvoorwaardelijk Basisinkomen (OBI) kan een samenleving creëren die bewust leven en een gevoel van éénheid bevordert. De ware economie en politiek vanuit het hart.
Ik wil graag uitleggen waarom ik dat denk en daarbij wil ik ook dieper ingaan op een paar tegenargumenten die men vaak hoort.
Ik vind het erg jammer dat er nog maar weinig politieke partijen warm te krijgen zijn voor het Onvoorwaardelijk BasisInkomen-plan (OBI), en dat zelfs sommige partijen die vanuit spirituele visie werken, hoewel bekend met deze ideeën, nog niet verder durven gaan dan een voorwaardelijke versie.
Ik hoop dat zij zich spoedig meer willen gaan verdiepen in de diepere waarde van het OBI, en dan net als ik zullen gaan zien dat deze werkelijke waarde veel verder gaat dan geld alleen.
Hoe is “spiritualiteit” verbonden met economie / politiek?
Iedereen die zich enigszins in de diverse spirituele stromingen en denkwijzen verdiept heeft, weet dat we op weg zijn naar (en dus werken moeten aan) een wereld waarin eenheid en verbinding centraal staan.
Programma’s als bv. Zembla en VPRO Tegenlicht, lezingen of boeken van bv Marcel Messing, laten ons zien hoe wij nu nog in een materialistisch web van economische afhankelijkheid en slavernij zitten. Het huidige economische (machts-)systeem creëert en bevordert o.a. ongelijkwaardigheid, verdeeldheid (rijk-arm, macht-onmacht),
jaloezie, egoïsme (de “graaicultuur”, men helpt elkaar niet, maar is enkel op eigen gewin gericht), minderwaardigheid, en angst.
De mens wordt niet gewaardeerd om wie hij is, maar om wat hij doet of bijdraagt aan de economie. Men wordt daarbij min of meer gedwongen mee te doen aan de mallemolen van voortdurende wedijvering met elkaar.
Het zit zelfs zó ingebakken dat als twee mensen voor het eerst kennismaken, de eerste vraag vaak is: Wat doe je? In plaats van: Wie ben je?
Enige tijd geleden zond de VARA twee interessante documentaires uit:“De onrendabelen” en “Eigen schuld, dikke bult”. Hierin werd door een aantal wetenschappers bevestigd, dat de overheid er ten onrechte vanuit gaat dat iedereen maar mee moet kunnen doen in de maatschappij.
Spiritueel gezien, is het dienstbaar zijn aan de economie eigenlijk helemaal niet zo belangrijk; belangrijker is wat iemands aanwezigheid betekent, zowel voor de mensen om hem heen als in het grote geheel. Wat draagt iemand bij aan deze wereld? Welke rol heeft iemand , wat is zijn (kosmische) bestemming?
Dat hoeft niet persé de vorm te hebben van betaald werk. Integendeel.
Veel mensen die braaf werken, vervuilen of beschadigen de wereld met het werk dat zij doen, hebben in hun haastige leven geen tijd voor een glimlach naar de buurman, en eten misschien makkelijk voedsel dat onder slechte arbeidsomstandigheden in een ver land geproduceerd is. Zo houden zij onrecht in stand, maar hebben er totaal geen interesse in. Ondertussen zijn zij algemeen geaccepteerd in de maatschappij, want ze voldoen aan de maatschappelijke plichten en helpen de economie draaiende te houden.
Maar anderen die zogenaamd “niets” doen zijn misschien wel allerlei ideeën aan het uitdenken om een betere wereld te creëren.
Vooral de spirituele politieke partijen zouden m.i. nog veel meer gericht moeten zijn op maatregelen die een meer bewuste en op elkaar afgestemde samenleving bevorderen, i.p.v. een beetje door te borduren op – en hier en daar een beetje te veranderen aan – het reeds bestaande economische systeem.
Sommigen hebben dan wel ideeën over hoe de maatschappij anders ingedeeld kan worden, meer duurzame oplossingen enzo; dat is allemaal mooi, maar het uitgangspunt is nog steeds dat het huidige economische systeem grotendeels in stand blijft. Wat ik dan mis is een duidelijke spirituele visie hoe de economie er anders uit kan zien. Men komt dan met een hoop cijfertjes en berekeningen, m.i. ook nog gebaseerd op de verkeerde uitgangspunten. ( Daarmee wordt zg aangetoond dat een OBI te duur is – ja wel als je er vanuit gaat dat het erbíj komt; een OBI komt echter niet erbij, maar vervangt juist alle andere uitkeringen en toeslagen).
Het gaat erom dat er een totaal nieuw economisch systeem komt dat bijdraagt aan de ontwikkeling, bewustwording, en éénwording van de mensheid ! Belangrijk daarbij is de spirituele achtergrond van een visie, of waar deze verbonden is met spiritualiteit. Wat is het effect van die verandering voor de MENS !! ?
Het is erg jammer, dat veel mensen geen oog hebben voor de MEERWAARDE van een OBI voor de samenleving;
Om maar een paar dingen te noemen:
- Meer gelijkwaardigheid, respect voor elkaar, geloof in elkaar ;
- Ruimte voor nieuwe ideeën en initiatieven, en dan OOK bereikbaar voor hen die het nu niet voor elkaar krijgen hun ideeën te realiseren vanwege de complexe bureaucratische samenleving en allerlei regeltjes.
- Het geeft de mens de kans zijn oorspronkelijke bestemming terug te vinden en te vervullen.
- Het geeft de mens waar hij recht op heeft, zijn deel van wat de aarde voortbrengt, zijn recht op leven.
- Een OBI bevordert een ander bewustzijn, van eenheid en verbinding!
Veel spiritueel denkende mensen gaan hier echter totaal aan voorbij. In de redenen die men aangeeft, waarom een OBI niet kan werken, hoor en voel ik een groot wantrouwen t.a.v. de innerlijke kracht en creativiteit van ieder mens. Voor mij druist dat regelrecht in tegen een spirituele levensvisie.
Men gelooft zelfs niet dat mensen met een Onvoorwaardelijk Basisinkomen nog iets gaan doen…. !?
Dit vind ik puur een gedachte vanuit het huidig maatschappelijk systeem waarin men gewend is veroordelend te denken, en niet van spiritueel-bewust, dus accepterend en respecterend denken.
Elk werkelijk spiritueel bewust denkend mens weet wat de waarde en betekenis is van een diep en onvoorwaardelijk respect voor ieder medemens, zonder vooroordeel of voorwaarden, oftewel onvoorwaardelijke liefde.
Dan ga je toch geen voorwaardelijk bestaansrecht promoten ???
Sorry, maar dat deden alle “gewone” politieke partijen tot nu toe al.
Ieder mens doet ertoe, ieder mens heeft zijn eigen functie in het geheel.
Zelfs over een mens die niets doet, hebben wij niet het recht om te oordelen.
Ook die mens is een deel van onszelf. En ook die mens heeft recht op een bestaan.
Door ervan uit te gaan dat mensen zonder enige dwang niets zullen doen, beschouw je dus eigenlijk je medemensen als een soort domme onwillige schapen die zonder enige dwang of leiding lukraak de verkeerde kant uit lopen. Dit vind ik echt een on-spiritueel standpunt en in feite denigrerend. Wat een totale onderschatting van de eigen kracht in ieder mens!!
Zo’n gedachte is eigenlijk gebaseerd op angst; angst dat mensen zonder leiding chaos zullen veroorzaken, angst om controle (over anderen) te verliezen.
Dit is een gedachte van de Oude Wereld !!
Dus, beste politieke veranderaars, waar zijn jullie bang voor ???
Onvoorwaardelijk respect doet mensen groeien, wekt mensen innerlijk tot leven; zij zullen nieuwe initiatieven ontplooien, enkel vanwege het respect dat zij gaan voelen, als er eindelijk een economisch systeem is dat mensen respecteert zoals zij zijn !! Politici zouden eens wat meer vertrouwen in mensen moeten hebben, en zeker als het een spirituele partij is!!
Een andere opmerking die men vaak als tegenargument hoort , is dat dan niemand nog het “vuile werk” wil doen.
Ook dit is in feite (vaak nog onbewust) een vooroordeel; we zijn al eeuwenlang eraan gewend om er zo over te denken, dat bv schoonmaakwerk of vuilnisman “vuil” – dus minderwaardig – werk is dat niemand zou willen doen. Waarom zijn we daar toch zo op neer gaan kijken?
Ik denk dat het belangrijk is om dit soort werk eens anders te gaan zien.
Er zullen altijd mensen zijn die niet in staat zijn om lang(er) te studeren, en die het gewoon leuk vinden om (voor wat extra inkomsten bovenop hun OBI) de straat te vegen, of te zorgen dat een schoolgebouw of flatportiek goed en hygiënisch schoon is. Maar wat is daar nu mee gebeurd? In plaats van goed schoonmaakwerk waar iedereen van kan genieten moet er onder tijdsdruk gewerkt worden. Men krijgt 5 – 10 minuten voor een portiek, dat betekent een emmer water bovenin leeggooien en met de trekker omlaag vegen. (Werkelijk! Zo gebeurt dat bij mij in de flat !!!) Dat is geen schoonmaken. Het is alleen snelverdiend geld voor het schoonmaakbedrijf, oftewel geldbesparing voor de woning eigenaar, maar kwaliteit heeft het niet en niemand geniet ervan.
Vroeger was het normaal dat mensen gezamenlijk hun straat schoon hielden. Het had ook nog een sociale functie. Nu zijn we zo gewend aan, en afhankelijk van gemeentediensten, dat als er bv een staking is iedereen apathisch blijft en z’n rommel voor de ratten laat liggen. Het systeem maakt mensen ook onverschillig.
Als vanwege verminderde (of afgeschafte) belasting op arbeid dit soort werk beter betaald en beter gewaardeerd wordt, zijn er zat mensen die hun basisinkomen willen aanvullen met één of twee dagen schoonmaakwerk. Sterker nog, omdat het werk via het OBI plan beter betaald kan worden hoeft er niet meer vanuit tijdsdruk, maar kan er naar kwaliteit gewerkt worden; men heeft meer waardering voor dit werk, en ook hoeft niemand dit werk nog voor 5 dagen per week te doen. Het kan ook voor 2 dagen , of alleen maar een middag. Het is namelijk juist demotiverend als je geen keuze hebt, omdat er toch een gezin moet eten, maar je geen hoogbetaalde baan aan kunt. Bovendien wordt je tegelijk niet toegestaan om die kwaliteit in je werk te leggen die het zou moeten hebben, of die jij eraan zou willen geven.
Het wordt voor veel mensen dan mogelijk om gevarieerder werk te doen. Bv. de ene dag schoonmaken, de andere dag in een winkel werken. En dat maakt het weer leuker om samen het werk te doen, het is geen sleur meer die door enkele ongelukkigen gedragen moet worden.
Een andere mogelijkheid, ik noem maar iets, maar een school zou bijvoorbeeld in plaats van een schoonmaakdienst die onder tijdsdruk werkt , de leerlingen zelf de kans kunnen geven om wat op hun (waarschijnlijk lagere) basisinkomen bij te verdienen met schoonmaakwerk (zonder tussenkomst van een bedrijf), of samen met leraren en leerlingen regelmatig een gezamenlijke schoonmaakdag houden. (Yes !! Een nieuw lesprogramma! Zorg voor elkaar en voor je omgeving ! )Dat leert de jongeren tegelijk ook verantwoordelijk te zijn voor het schoonhouden van het gebouw en de omgeving, net zo goed als je dat (later) in je eigen huishouden bent.
Samen schoonmaken is heel gezellig en dan zijn die verplichte ophok-uren ook meteen goed ingevuld.
Nu is het zo dat veel jongeren onverschillig overal blikjes en flesjes neergooien , en vooral rondom scholen veel zwerfvuil terechtkomt, omdat er toch wel een straatveger van de gemeente langskomt die het opruimt.
Een bekend spiritueel spreekster/medium die altijd volle zalen had zei altijd tegen haar medewerksters in het centrum: “Denk eraan, spiritueel zijn betekent ook de WC’s schoonmaken”.
Een OBI zorgt zo voor een gezondere werksfeer, samenleving, mensen die met meer plezier hun werk kunnen doen. Waar plezier is, is minder ziekte, en uiteindelijk bespaart dat wellicht ook miljoenen op de ziektewetuitkeringen die nu nog als een groot financieel probleem gezien worden, en bestreden worden met ontkenningsbeleid i.p.v. menselijkheid.
Als laatste wil ik nog opmerken dat het feit dat er beslist een klein percentage mensen zal zijn die met een O.B.I. aanvankelijk misschien “niets” zullen doen, toch geen doorslaggevende reden moet zijn om een plan in zijn totaal af te wijzen dat voor het overgrote deel van de mensen wél zal werken. Bovendien denk ik dat juist in het huidige systeem veel mensen “niets” doen. Niet zozeer omdat ze niet willen, al zullen die er ook zijn, maar omdat het systeem zelf het hen onmogelijk maakt om hun dromen te realiseren. (bv bureaucratie, armoedeval, bezuiniging op zorg of onderwijs). Eigenlijk denk ik zelfs, dat ook dat percentage niets-doeners, na verloop van tijd nieuw enthousiasme en motivatie terug zullen vinden, als zij gaan zien hoe de wereld om hen heen verandert door dit nieuwe systeem en dingen makkelijker te realiseren zijn. Welk mens wil er nou heel zijn leven niets doen?
Juist het huidige systeem, met allerlei ingewikkelde regelingen en frustrerende (en geldverspillende) re-integratie procedures werkt demotiverend.
Ik zou alle politieke partijen (en economen), maar vooral ook de partijen met “spirituele” achtergrond van harte willen uitnodigen om alle huidige economische berekeningen totaal te schrappen en los te laten, en eerst vanuit een ander kader te DURVEN denken; dus vanuit wat de Vereniging Basisinkomen met een Onvoorwaardelijk Basis Inkomen bedoelt, en daarna pas weer de cijfertjes in te vullen. Dan krijg je echt een heel ander plaatje.
En dat plaatje zal dan ook cijfermatig kloppen. En ook betaalbaar blijken. Waarom?
Om de simpele reden dat iedere ziel hier op aarde gekomen is om hier zijn/haar levenservaring te mogen hebben, en dat het een Goddelijk oftewel Kosmisch en Universeel principe is dat er genoeg is voor iedereen die op deze planeet leeft. Het moet alleen eerlijker verdeeld worden.
Denk niet vanuit tekort, maar vanuit overvloed en rijkdom!
Het zou mooi zijn, als de nu opkomende spirituele politieke partijen zich gaan inzetten voor totaal nieuwe systemen waar echt iedereen gelukkiger van wordt.
Dát is politiek vanuit het hart!
**PS, nog één aller-allerlaatste opmerking:
Ik las vandaag een artikel in het AD van 26 Maart over een gevangeniseiland in Noorwegen, waar men een totaal alternatief, menselijk beleid heeft ten aanzien van de behoorlijk zwaar criminelen die daar zitten. Zo krijgen zij juist veel vrijheid en leert men hen te zorgen voor elkaar, dieren en de natuur op het eiland. En wat blijkt? Deze vriendelijke aanpak werkt!! Het gevangeniseiland heeft veel minder bewakers nodig, die vaak zelfs geen wapens dragen, en zelfs een vrouwelijke bewaker durft met 5 ex-verkrachters gerust in het bos te gaan om hout te hakken. Iemand die eerst anderen vermoordde slaapt nu zorgzaam twee nachten in de stal om op de geboorte van een kalf te wachten. Velen van hen keren als een beter mens terug in de maatschappij. Ook al heeft dit niet direct iets met basisinkomen te maken, het toont wel aan dat geloof en vertrouwen in de mens echt werkt!!!
Met hartelijke groet,
Astrid Hendriksen