Laten we teruggaan naar het fundament van dit alles:
De aarde, het land, de bodem, kortom de grond onder onze voeten, is geen consumptieartikel. Het wordt niet geproduceerd en geconsumeerd zoals de goederen in onze economie. Grond groeit niet zoals gewassen en komt niet op de schroothoop terecht zoals auto’s en wasmachines. Grond kan alleen maar worden gebruikt (of misbruikt), zoals de lucht, het water en de zon. Die zijn ook niet te koop. Grond wel, en dat is verkeerd (in onze mening), omdat grond gratuït is en omdat grond er vóór alle mensen is. Daarom hoort grond niet thuis in ons economische leven zoals wij dat nu gewend zijn. Het is voor ons heel normaal om grond te verhandelen als een product. Grond is (als je goed erover nadenkt) een natuurlijk gegeven dat onderdeel uitmaakt van ons leefmilieu. Omdat de aarde vóór iedereen is en niet vàn iedereen, willen wij af van eigendom van de grond en daarvoor in de plaats zetten gebruik van de grond. Dat gebruik levert geld op in de vorm van gebruiksrecht, pacht, e.d. Dat geld is gemeenschapsgeld en wordt besteed aan algemene zaken zoals infrastructuur, onderwijs, gezondheidszorg, e.d. Grond is dan geen product meer van commercie, speculatie, e.d.
Omdat de aarde geheel gratuït voorziet in onze basisbehoeften, kunnen wij als we het over grond hebben dus letterlijk spreken van een bestaans-“grond” voor alle mensen.
Zoals wij als mens allemaal afhankelijk zijn van het ontvangen van zonlicht zonder gevaarlijke straling, het inademen van schone lucht en het tot ons nemen van zuiver water, zo zijn wij ook afhankelijk van het gebruik van grond. Een stuk grond om op te leven, om een huis op te bouwen, te wonen, te werken of te ontspannen. En dat puur vanwege het feit dat wij mens zijn en hier op aarde leven. In die zin kunnen wij spreken van een onvervreemdbaar “grond”recht voor ieder mens.
In onze huidige maatschappij zijn wij het gewoon gaan vinden dat mensen moeten werken voor hun dagelijks brood. De meeste mensen staan ver weg van de gedachte dat wij dit gewoon van de aarde krijgen (zoals grondstoffen om brood te maken).
Maar in de huidige tijd vinden we het niet goed dat mensen omkomen van de honger of op straat moeten leven of sterven. Toch verwachten we van ieder mens dat hij/zij werkt om geld te verdienen voor zijn/haar dagelijks brood.
Daar komt bij dat geld een belangrijke en bijna alles bepalende rol is gaan spelen in onze samenleving. Vaak is geld een symbool van macht, status of rijkdom. En dat houdt de wereld verdeeld. Er komen nog steeds mensen om van de honger en er is een steeds groter wordend aantal mensen dat leeft in armoede of financiële nood. En dat laatste geldt ook voor Nederland.
En nu komt de omkering van denken. Want de huidige verdeling van rijkdom is er, terwijl onze werkelijke rijkdom het leven Zelf is. In feite misbruiken wij daarom de gratuïteit van de aarde en alles wat ons elke dag gratis in overvloed gegeven wordt. Dat misbruik begint bij onze basisbehoeften aan grondstoffen, water, lucht en energie. Als je dat inziet, dan is dat de omkering van denken.
Als we terug gaan naar onze fundamenten dan is de huidige situatie waarin wij leven bijzonder vreemd. De aarde is er voor ons allemaal en zorgt ervoor dat we allemaal kunnen leven (onderzoek heeft aangetoond dat de aarde genoeg kan produceren om ongeveer 10 keer zoveel mensen als er nu zijn te voeden). Kortom, er is geen schaarste aan eten. Voedsel is daarom in die zin geen economisch goed!
De conclusie is dan ook voor ons dat wij, gezien de onderlinge afhankelijkheid waarin wij leven op deze aarde en de gratuïteit van de enorme “voorraadschuur” van de aarde, in principe voldoende inkomen beschikbaar kunnen stellen aan iedereen om in de eigen eerste levensbehoeften te voorzien. Daarom is een onvoorwaardelijk basisinkomen een logische gevolg daarvan. In plaats van allerlei ingewikkelde overheidsmaatregelen, waar we zo langzamerhand in verstikken omdat we er niet meer uitkomen, kunnen we voldoende inkomen genereren met elkaar om in ieders eerste levensbehoefte te voorzien (eten, drinken, wonen, werken uit vrije wil, internet, e.d.). En dat eenvoudigweg in de vorm van een onvoorwaardelijk basisinkomen.
Door een vast basisinkomen ontstaat meer vrijheid van keuze en meer mogelijkheden voor ontwikkeling. Je doet namelijk sneller dingen waar je altijd al naar verlangd hebt en je leeft minder als “loonslaaf” of als “gevangene” van het systeem. Er is ook minder stress in de samenleving en daardoor kan er meer productiviteit ontstaan en kans op creativiteit. Daar komt bij dat mensen ook meer persoonlijk aanspreekbaar worden op de wijze waarop zij:
zich inzetten in hun leven (vrijheid en verantwoordelijkheid);
omgaan met gelijke kansen dat het basisinkomen biedt met uiteraard daarbij ieders opvattingen en waarden (gelijkheid en gelijkwaardigheid);
een samenleving kunnen inrichten met meer balans, ontwikkeling en (co-)creatie (samenhang en verbondenheid).
Met een basisinkomen wordt werken iets dat mensen meer uit vrije wil gaan doen en niet omdat zij gedwongen worden te overleven. Dwang leidt meestal tot minder productiviteit. Ziekte of verzuim leidt vaak tot hoge maatschappelijke kosten. Werken vanuit vrije wil heeft een andere dimensie. Het geeft meer voldoening. En omdat de mens in wezen sociaal verlangt te zijn, zal werk dat moet gebeuren uit vrije wil ook meer gedaan worden vanuit overgave en met passie. Vrije wil geeft ook meer ruimte aan zelfredzaamheid, verantwoordelijkheid en inspiratie.
Een EIGEN inspanning spreekt direct de waarde aan van het eigen ZIJN. Dat wordt uitgedrukt in de manier waarop je leeft, woont en werkt. Die waarden maken ieder mens gelijk. Omdat mensen meer met waarden kunnen leven naar elkaar toe, worden wij als mens in die zin ook meer gelijkwaardig in relatie tot elkaar. En omdat wij daarop persoonlijk aanspreekbaar zijn (ieder heeft met een basisinkomen gelijke kansen en hanteert daaromtrent zijn eigen waarden en opvattingen), worden we ook onderling meer zorgzamer, kunnen wij leven met meer compassie voor de ander die anders doet of is, en uiteindelijk kunnen we leven met meer vrede en voldoening. Daarom is een basisinkomen een directe bijdrage aan het welzijn van ons allemaal. Voor de mens, de natuur en onze omgeving. Uiteindelijk werkt het bevrijdend voor een “mensoverstijgende” samenleving gericht op welzijn voor alle vormen van leven.
Bron: http://www.nieuw-nederland.nu/wiki/themas/basisinkomen/waarom-een-basisinkomen/
Lees meer bij: http://www.nieuw-nederland.nu/wiki/themas/basisinkomen/