Onder de kop: “Allemaal 500 euro? Helaas…” is in het AD van donderdag 15-01-2015 te lezen hoe de Europese economie weer aan de praat te krijgen is. De Britse topeconoom John Muellbauer, hoogleraar in Oxford, stelt voor iedere burger een cheque van 500 euro te geven als “enige manier om een deflatoire spiraal van achterblijvende vraag, kostenbesparingen en loonverlagingen te voorkomen” bericht het Financieel Dagblad. En John Muellbauer is zeker niet de enige die dat bepleit. Verder lezen
geld
Je moet werken voor je geld
Hoe vaak krijg ik dat niet te horen als ik het over basisinkomen heb. De tegenstanders van het onvoorwaardelijk basisinkomen zijn er duidelijk over: “Gratis geld bestaat niet” je moet er wat voor doen. Maar wat nu als je wel werkt en er geen geld voor ontvangt? Dat komt namelijk veel meer voor dan andersom. Verder lezen
De ECB zou geld moeten uitdelen: € 5000 voor iedereen!
Dat klinkt fantastisch: Twee gerenommeerde economen[1] bepleiten dat de ECB geld moet geven aan de burgerij of schulden moet kwijtschelden. Ze hopen dat de economie daardoor wordt versterkt.
Dat zou een leuke verrassing zijn: Stel je voor dat je op het volgende bankafschrift een bijschrijving van de Europese Centrale Bank zou vinden ten bedrage van € 5.000. Ieder huishouden in de eurozone zou deze meevaller ontvangen of schulden worden kwijtgescholden ter grootte van dat bedrag. Wat klinkt als een onwerkelijke droom, is economisch lang niet zo’n slecht idee. Verder lezen
Druk minder geld, maar breng er meer van in omloop
Zonder een van de gebruikelijke termen voor het Onvoorwaardelijk Basisinkomen te gebruiken pleit “Druk minder geld, maar breng meer in omloop” als reactie op de Grote Recessie (of recessies in het algmeen) voor een tijdelijk Onvoorwaardelijk Basisinkomen (OBi). De Amerikaanse Federal Reserve probeert meestal om de economie tijdens recessies via monetair beleid (zoals het verlagen van de rente of het vergroten van de geldhoeveelheid) te stimuleren. Dit beleid begunstigt grote financiële instellingen en volgens de auteurs, Mark Blyth en Eric Lonergan, “is het stimuleren van de economie op deze wijze duur en inefficiënt, en kan het gevaarlijke bubbels veroorzaken – in onroerend goed, bijvoorbeeld – en bedrijven en gezinnen ertoe bewegen om te hoge schulden aan te gaan. “In plaats daarvan beweren de schrijvers dat de overheid gewoon onvoorwaardelijk geld zou moeten geven aan de burgers. Verder lezen
Reactie op Bregmans “Moet je een bedelaar geld geven?”
14 juli 2014 publiceerde Rutger Bregman weer eens artikel in “De Correspondent”, dat uit mijn hart gegrepen is. Titel: “Moet je een bedelaar geld geven?”
De strekking ervan is, dat van Mexico tot Zuid-Afrika en van India tot Brazilië uit onderzoek keer op keer blijkt dat gratis geld helpt. “Het is zelfs een van de best onderzochte vormen van armoedebestrijding. Tal van studies van over de hele wereld laten zien dat het zowel op de lange als op de korte termijn, zowel op grote als op kleine schaal, een zeer succesvol en efficiënt instrument is. Natuurlijk, mensen met geld maken zich nogal eens druk of mensen zonder geld wel met geld kunnen omgaan”. Maar is dit ‘verspilling’ – “een dakloze die een pakje Marlboro koopt, of de welgestelde die de helft van zijn eten weggooit en de meeste kleren in zijn inloopkast nooit draagt? Hoe het ook zij: de meeste armen weten dondersgoed hoe ze hun geld moeten besteden.
Onderneem de toekomst!
Ondernemers die zich hard durven maken voor het Onvoorwaardelijk Basisinkomen of die het publiekelijk over een Onvoorwaardelijk Burgerinkomen durven te hebben, lopen er niet veel rond, helaas.
Ze worden dan ook nog eens gelinkt aan het neo-liberalisme, het kapitalisme en alle slechte gevolgen ervan en tegenstanders (of zijn deze mensen misschien gewoon nijdig op dàt waarin anderen slaagden en zijzelf niet) beweren bij hoog en laag dat deze ondernemers zich het OBi- platvorm gewoon toeeigenen om zichzelf te “profileren” en, erger nog, de lonen naar beneden te halen, de mensen nog meer uit te buiten want ja: met die OBi- sokkel kunnen ze toch voldoende “overleven”. Verder lezen
De robotonomie: een hernieuwd pleidooi voor een basisinkomen
Wat gaan we doen wanneer robots de komende decennia het grootste deel van de menselijke economische productie overnemen? Met de vraag mee te denken over de gevolgen van de transformatie van onze economie in een heuse ‘robotonomie’ ging u de zomer in. En of het nou de robots zijn die tot de verbeelding spreken, of dat u het gewoon leuk vindt om na te denken over de toekomst, zelden kreeg ik meer meedenkmail. Hartelijk dank daarvoor.
Bij lezing valt op dat niemand de trend ontkent. Geen wonder. In de maakindustrie daalt door nieuwe golven automatisering wereldwijd de werkgelegenheid. Niet alleen in Duitse en Japanse fabrieken doen robots het werk, ook het Taiwanese Foxconn, de omstreden fabrikant van onder andere Apple’s iPhone, meldt aan The Financial Times dat het een miljoen robots koopt om zijn uitgebuite personeel te vervangen. Ook de gedachte dat niet alleen handenarbeid, maar ook het denkwerk van artsen en ingenieurs op termijn geautomatiseerd wordt, is u niet vreemd. De robotonomie is aanstaande. Verder lezen
Appelbomen en Basisinkomen: snoeien of investeren?
Als je zo een middagje heerlijk in de najaarszon vruchtbomen staat te snoeien, kan er toch nog wel eens onverwachts een Ahrimanische drakegedachte bij je binnensluipen. Zo eentje als: “Hoeveel zouden deze appels niet moeten kosten als je al mijn werktijd er ook in doorberekent?”
Dat zijn niet zulke prettige gedachten. Het zijn dooddoeners, dat wil zeggen de inspiratie vloeit uit je werk, het leven gaat eruit, je hebt geen lol meer in wat je doet, de fut verdwijnt. Het is een gedachte in de reeks van: “tijd is geld (time is money)” of ook: “alle arbeidstijd moet altijd doorberekend worden in de prijs van een product” of zelfs “alles kan of moet uitgedrukt worden in cijfers en in geld”. Dat zijn erg materialistische en kapitalistische gedachten en misschien moesten we zulke gedachten gewoon maar eens afschaffen, ze gewoon niet meer denken. Want als tijd niets meer zou ‘kosten’, dan kunnen we weer gewoon gaan genieten van het leven, dan is er weer inspiratie, vreugde, poëzie en plezier, dan kunnen we weer leven en van alles beleven in het NU. Verder lezen
Crisis of Basisinkomen [video]
Een Duitse animatiefilm Arbeitskrise und Grundeinkommen laat zien hoe in Duitsland het basisinkomen uitpakt in de economie en het sociale leven.
Werk schijnt er nog wel te zijn in Duitsland, maar het daarmee verkregen inkomen blijkt steeds minder toereikend te zijn om van te leven. Een basisinkomen zou kunnen leiden tot een universele basisvoorziening en zo de maatschappij hervormen ! Nieuwe regels voor het bordspel . Verder lezen