Op Elliot Sperber’s[2] recente artikel “Toward a Salutary Political-Economy –- Freedom from Jobs”[3] (Naar een heilzame politieke economie – vrij van banen) zijn een aantal interessante reacties binnen gekomen, die vraagtekens zetten bij het recht op een basisinkomen en de praktische gevolgen ervan. In dit artikel betoogt Elliot knap dat vrijheid niet afhankelijk is van banen en dat waar we echt over moeten gaan praten ‘vrijdom van banen’ is. Ik vat deze redenering op in die zin dat we ons moeten bevrijden van de last van ‘banen’ zoals die tegenwoordig worden gegenereerd in de hedendaagse kapitalistische maatschappij. Met andere woorden we moeten niet meewerken aan het scheppen van meer ‘banen’ binnen de context van de actuele politieke economie, maar toewerken naar een heroverweging van de huidige politieke economie, één die mensen bevrijdt van de nu gebruikelijke definitie van ‘banen’ die als regel gebaseerd is op selectie en uitbuiting van menselijke arbeid. Op mijn beurt las ik Elliot’s pleidooi als een bevestiging van de noodzaak om het idee van ‘banen’ op basis van kapitalistische verhoudingen om te vormen tot een sociaal aanvaardbaar alternatief dat menselijke arbeid bevrijdt van dwang en overheersing.
(Als reactie op een artikel van R.C. Smith[1]) Verder lezen →