Op Elliot Sperber’s[2] recente artikel “Toward a Salutary Political-Economy –- Freedom from Jobs”[3] (Naar een heilzame politieke economie – vrij van banen) zijn een aantal interessante reacties binnen gekomen, die vraagtekens zetten bij het recht op een basisinkomen en de praktische gevolgen ervan. In dit artikel betoogt Elliot knap dat vrijheid niet afhankelijk is van banen en dat waar we echt over moeten gaan praten ‘vrijdom van banen’ is. Ik vat deze redenering op in die zin dat we ons moeten bevrijden van de last van ‘banen’ zoals die tegenwoordig worden gegenereerd in de hedendaagse kapitalistische maatschappij. Met andere woorden we moeten niet meewerken aan het scheppen van meer ‘banen’ binnen de context van de actuele politieke economie, maar toewerken naar een heroverweging van de huidige politieke economie, één die mensen bevrijdt van de nu gebruikelijke definitie van ‘banen’ die als regel gebaseerd is op selectie en uitbuiting van menselijke arbeid. Op mijn beurt las ik Elliot’s pleidooi als een bevestiging van de noodzaak om het idee van ‘banen’ op basis van kapitalistische verhoudingen om te vormen tot een sociaal aanvaardbaar alternatief dat menselijke arbeid bevrijdt van dwang en overheersing.
(Als reactie op een artikel van R.C. Smith[1]) Verder lezen
kapitalisme
De morele aspecten van het basisinkomen
“In het zweet uws aanschijns zult gij brood eten.”
Genesis 03:19
De val van Adam en Eva is een metafoor voor het einde van ons leven als jager-verzamelaar. Eden wordt de herinnering van een onderdrukte boerenstand aan de meer humane wereld van hun fortuinlijker voorouders. Voordat we in de appel beten, leefden we goed van wat het land opbracht. Jager-verzamelaars leefden langer, aten beter en werkten minder dan hun nakomelingen, de landbouwers. De gemiddelde lengte van een volwassene, een goede indicator voor de voedingstoestand van kinderen, kwam pas ongeveer 150 jaar geleden terug op het niveau zoals dat was in het Paleolithicum. Verder lezen
Loon zonder werk – op wat voor voorwaarden zullen we werkloos zijn?
Boekbespreking “Revolution by Point Zero” van Silvia Federici en “Het probleem met werk” van Kathi Weeks, door Nicholas Beuret
Het is niet langer een kwestie van de afwezigheid van werk. De vraag is: op wat voor voorwaarden zullen we werkloos zijn? De financiële crisis heeft miljoenen zonder werk gemaakt en vernietigd de toekomstige mogelijkheid van fatsoenlijk werk voor miljoenen. Veel, zo niet de meeste, van de werklozen en werkzoekenden zijn vrouw. Met de TUC[1] oproep voor ‘Een toekomst die werkt’ als recente opdracht, is de publicatie van twee boeken die aandacht besteden aan de erfenis van de feministische en anti-werk tradities, zoals “Wages for Housework’ [2] welkom. Verder lezen
De groei-economie is voorbij, op naar de voldoende-economie
Tot nu toe is er sprake geweest van groei-economie. De uitwerking ervan is decennia geleden ter hand genomen vanuit een kapitalistisch productieproces, gericht op consumeerderen. In al zijn varianten blijkt het: een tirannieke, totalitaire, imperialistische economie. Destructief, niets en niemand ontziend, als er maar sprake is van ‘groei’ (en winstmaximalisatie). Kortom, een catastrofe. Het is vanaf nu VOLDOENDE.