Geachte kandidaat Europarlementarier,
Gezien de EU de verbintenis is aangegaan om de armoede tegen 2020 terug te dringen tot 20 miljoen , maar volgens de beschikbare en meest recente data één vierde van de Europese bevolking of ongeveer 120 miljoen mensen vandaag het risico lopen om in de armoede terecht te komen, wordt de vraag naar oplossingen elke dag prangender. Verder lezen
Vandaag 6 mei 2014, brengt de Vereniging Basisinkomen samen met Cinqo de videoclip ‘Het Goeie Leven’ van Pharao & Yara uit. ‘Het Goeie Leven’ is een nummer ter promotie van het onvoorwaardelijk basisinkomen.
Steeds meer mensen zien het basisinkomen als dé oplossing voor de economische en sociale problemen van deze tijd. Het doel van ‘Het Goeie Leven’ is om nog meer mensen te bereiken en inspireren. In de feelgood-clip laten Pharao en Yara zien wat het goede leven voor hen inhoudt. Verder lezen
Amsterdam – Een delegatie van de Basis Inkomen Partij (BIP) legt op 1 mei een krans op de Dam om stil te staan bij het einde van de Dag van de Arbeid en als welkom voor de Dag van het Basisinkomen. Verder lezen
De auteur, Malcolm Henry, is ontwerper en bouwer van boten, meubels, huizen, loodsen, gereedschap, voertuigen, bruggen. Kortgeleden heeft hij belangstelling opgevat voor economie en zich verdiept in de werking en betekenis van geld en krediet. Hij is de auteur van Our Money,[1].
De opvattingen zijn die van de auteur en geven niet noodzakelijkerwijs de standpunten van andere voorstanders bij het Basic Income UK (of daarbuiten) weer.
Alles wat ik over het Universeel Basisinkomen (UBI) gelezen heb, geeft mij de indruk dat de voorvechters op het idee zijn gekomen tijdens hun zoektocht naar manieren om armoede te overwinnen of sociale rechtvaardigheid te bevorderen om vervolgens, na de aantrekkingskracht van het UBI ontdekt te hebben, rond te kijken naar manieren waarop het gefinancierd kan worden. Het blijkt ongebruikelijk te zijn om, zoals ik gedaan heb, het UBI vanuit een heel ander perspectief te bekijken. Verder lezen
Duurzaamheidsexperte Christine Ax legt uit dat zich vastklampen aan de economische groei ons op een dwaalspoor leidt en naar de volgende crisis. Ze verklaart ook waarom een Onvoorwaardelijk Basisinkomen en een lagere wekelijkse arbeidstijd belangrijk zijn en kunnen bijdragen tot meer duurzaamheid.
WZ: Mevrouw Ax, u bezit van een mobiele telefoon en een smartphone. De meeste mensen gebruiken deze apparaten zeer veel. En tegelijkertijd hebt u samen met Fritz Hinterberger het boek “de waan van de economische groei” geschreven. Storten we onszelf in een valkuil? Verder lezen
Moises Velasquez-Manoff schreef een stuk in de New York Times over wat in essentie een Onvoorwaardelijk Basisinkomen (OBi) programma is, uitgevoerd door een stam Cherokee Indianen in North Carolina. De stam opende een casino en gebruikte de winst ervan om een voor alle stamleden gelijke uitkering te financieren. In 2001 bedroeg de uitkering $6.000 per persoon en in 2006 was dit bedrag gestegen tot $9.000 per persoon. Verder lezen
Het lijkt erop dat het basisinkomen nu eindelijk eens serieus genomen gaat worden! De historicus Rutger Bregman (@rcbregman op twitter) pleit in Tegenlicht Lab voor de terugkeer van het utopisch denken.
We moeten opnieuw utopisch leren denken, stelt de jonge historicus, columnist en non-fictie auteur Rutger Bregman (1988). Aan de hand van onder meer foto’s, boeken, videofragmenten en een broodrooster komt Bregman uit bij oude dromen als de radicaal kortere werkweek en het basisinkomen. Een televisie-essay in Tegenlicht als nieuwe vertelvorm: Tegenlicht Lab.
Verder lezen
Tijdens de laatste algemene ledenvergadering kwamen een aantal punten aan bod, die wij graag met u willen delen, omdat ze voor het verdere functioneren van de Vereniging Basisinkomen van belang zijn. Het gaat namelijk om de keuze tussen stilstand en het verzanden in een gezapige debating club of verdere activiteit en ontwikkeling. Verder lezen
In zijn nieuwe encycliek Caritas in Veritate (Liefde in Waarheid) [4], schreef Paus Benedictus XVI [3] in Paragraaf 66:
“Een effectievere rol voor consumenten, als zij tenminste zelf niet worden gemanipuleerd door verbanden die hen niet werkelijk vertegenwoordigen, is wenselijk als factor in een economische democratie.”
De Schotse ingenieur Clifford Hugh Douglas (1879-1952)[5] , die de financiële opvattingen over het Sociaal Krediet (Social Credit) [1] ontwikkelde, schreef in Credit-Power and Democracy[6] (Kredietmacht en democratie):
“Het Sociaal Krediet is een sociaaleconomische filosofie waarbij consumenten, indien zij beschikken over voldoende koopkracht, het productiebeleid vaststellen door hun monetaire stem uit te oefenen. Economische democratie betekent in deze visie niet dat een werknemer het bedrijfsleven controleert. Door het productiebeleid bij de overheid, banken en bedrijven weg te halen, opent het Sociaal Krediet de ogen van een ‘aristocratie van producenten, die een democratie van consumenten dient en door hen erkend wordt’”.
Voordat het als Sociaal Krediet bekend werd, noemde men Douglas’ financiële denkkader gewoon “economische democratie” (Het is ook de naam van het eerste boek van Douglas over het onderwerp). Hieronder volgt een artikel van Louis Even waarin hij uitlegt hoe een systeem, gebaseerd op Sociaal Krediet, een echte ‘economische democratie’ kan zijn, waarin “een meer effectieve rol voor consumenten is weggelegd”, zoals de paus schreef. Verder lezen