voordeurdeler

Pacifisten zijn ook voor een gegarandeerd inkomen

Op 24 november 1990 werd de partij Groen Links (aanvankelijk nog met een spatie) officieel opgericht. De naam was een compromis:  de PPR wilde het woord “groen” in de naam van de nieuwe formatie en de PSP en de CPN het woord “links”.  In 1992 werd de spatie in de naam afgeschaft. De jongerenorganisaties weigerden te fuseren,  totdat zij onder financiële druk van het Ministerie van WVC,  dat verantwoordelijk was voor hun subsidie, in 1990 toch fuseerden tot DWARS.  In 1990 ontstond er oppositie tegen de gematigde,  groene koers van Groen Links.  Een aantal oud-PSP-leden verenigden zich in het Linkse Forum. Zij zouden in 1992 uittreden, en samen met de al eerder uit de PSP gestapte Van der Spek, de PSP’92 oprichten. In 1991 hieven de vier oprichters (PSP, PPR, CPN en EVP) zichzelf op. (bron wikipedia)

In het programma van de PSP92 wordt het in onderdeel sociale zekerheid aandacht besteed aan een gegarandeerd inkomen. Het is onduidelijk of dit inkomen onvoorwaardelijk is, maar zo te lezen lijkt het er wel op.

Sociale zekerheid

Een daadwerkelijk sociaal klimaat kan alleen bestaan in een samenleving, waarin de productieverhoudingen zijn gewijzigd en waarin de economie is gesocialiseerd. Op weg naar deze doel­stellingen bepleiten wij het volgende:

  1. Zij die geen inkomen hebben door arbeid, hebben recht op een gegarandeerd inkomen, voldoende om een menswaardig bestaan te kunnen leiden.
    Hoewel wij een ander, op het continueren van aanspraken gericht stelsel beogen, menen wij ook dat op korte termijn een verhoging van alle lagere inkomens (wettelijk minimumloon) noodzakelijk is.
  2. De solli­citatieplicht dient te worden afgeschaft.
  3. Een grootscheepse uitbreiding van het aantal zinvolle arbeidsplaatsen in de collectieve sector, zoals op het gebied van maatschappe­lijke zorg, openbaar vervoer, milieubehoud, veiligheid, gezondheidszorg en onderwijs.
  4. Discriminatie in wet- en regelgeving, op basis van bijvoorbeeld leeftijd, sekse of etniciteit, dient te worden opgeheven. Concreet bepleiten wij het volgende:
    • Een geheel of gedeeltelijke aanspraak op zelfstandig inkomen (naar gelang de persoonlijke situatie hiertoe dwingt) vanaf de leeftijd van achttien jaar;
    • Ziekte en/of algehele invaliditeit laten de volledige aanspraak op het inkomenspakket in stand. Het spreekt vanzelf dat er ook geen inko­mens­discri­minatie bij ouderen plaats vindt;
    • De bij de productie betrokkenen dienen zelf hun leidinggevende functionarissen aan te stellen, waarmee de traditionele gezagsverhouding verdwijnt;
    • Maatschappelijke gelijkstelling van betaald en onbetaald (vrijwilligers)werk

Bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/GroenLinks
Bron:
http://psp92.nl/pspset.html

Waarom een basisinkomen?

Laten we teruggaan naar het fundament van dit alles:
De aarde, het land, de bodem, kortom de grond onder onze voeten, is geen consumptieartikel. Het wordt niet geproduceerd en geconsumeerd zoals de goederen in onze economie. Grond groeit niet zoals gewassen en komt niet op de schroothoop terecht zoals auto’s en wasmachines. Grond kan alleen maar worden gebruikt (of misbruikt), zoals de lucht, het water en de zon. Die zijn ook niet te koop. Grond wel, en dat is verkeerd (in onze mening), omdat grond gratuït is en omdat grond er vóór alle mensen is. Daarom hoort grond niet thuis in ons economische leven zoals wij dat nu gewend zijn. Het is voor ons heel normaal om grond te verhandelen als een product. Grond is (als je goed erover nadenkt) een natuurlijk gegeven dat onderdeel uitmaakt van ons leefmilieu. Omdat de aarde vóór iedereen is en niet vàn iedereen, willen wij af van eigendom van de grond en daarvoor in de plaats zetten gebruik van de grond. Dat gebruik levert geld op in de vorm van gebruiksrecht, pacht, e.d. Dat geld is gemeenschapsgeld en wordt besteed aan algemene zaken zoals infrastructuur, onderwijs, gezondheidszorg, e.d. Grond is dan geen product meer van commercie, speculatie, e.d. Verder lezen

Het denkbeeld van een basisinkomen is voor het eerst in 1793 geopperd (1995)

evert-voogd-mHet denkbeeld van een basisinkomen is, voor zover mij bekend, voor het eerst in 1793 geopperd en wel door Condorcet, de sympathiekste denker van de Verlichting. Het idee werd in 1796 uitgewerkt door zijn Engelse vriend Thomas Paine, een man die zowel bij de Amerikaanse onafhankelijkheid (1776) als bij de Franse revolutie (1789) betrokken is geweest.

Dat is lang geleden. Rond de eerste wereldoorlog heeft de filosoof Bertrand Russell het idee nieuw leven in proberen te blazen, maar de man die het op de agenda van de moderne, westerse wereld heeft gezet, is Robert Theobald, in het boekje “Free men and free markets” (1963, 1965). Aan J.P. Kuiper komt de eer toe, datzelfde voor Nederland te hebben gedaan (1976).

Van die agenda is het basisinkomen vervolgens nooit meer verdwenen. Hoeveel tegenstand er ook is, telkens komt het idee weer naar voren. Het basisinkomen is wel eens vergeleken met een ondergrondse veenbrand, die dan hier, dan daar uitbreekt. Interessant is vooral, dat het basisinkomen zich heeft ontwikkeld van een utopisch idee tot een serieuze beleidsoptie. In Nederland hebben al twee ministers (Wijers en Zalm) zich er openlijk voor uitgesproken. Verder lezen